Aklıma düştü yüzün...
Üstünden günler geçti hatta saatler, aylar.
Masmavi gözlerini hala hatýrlýyorum.
Adýna yazdýðým her þiir sana aðlar,
Okuyunca gözlerim doluyor, anlýyorum.
Ne çocukça sevgiler yaþadýk karþýlýksýz,
Ne çok çocukça davrandýk aþkýmýzda,
Bir yol var ki gecede hava serin ve ýssýz,
Yýldýzlar da kalmadý o masum aþkýmýz da.
Bakarken kýyýlmayan gözlerin deðerini,
Ayrýlýrken bilmezmiþ hiçbir aþkýn kurbaný
Unutmuþuz hepimiz gözlerin görevini,
Yalanlarla kirlettik onun için dolaný.
Ne ümitle yeþerdi içimizde baharlar,
Ne baharlar gördük ki hepsinde heyecan vardý,
Kýyýlmýþ onca yürek,köþe bucakta aðlar,
Oysa bilinmez vakit dar, yollarýmýz kýsaydý.
Gece vakti olunca aklýma düþtü yüzün,
Gözlerin, sözcüklerin ve de gülücüklerin.
Sanma ki hala büyük hala geçmedi hüznüm.
Bilirsin dua okunur ardýndan ölülerin.
Hala yarýnlar için haklý sebeplerim var,
Hayaller, ümitlerim sabýrla beklemekte.
Yalnýzým, kendimleyim, yazýyorum sürekli,
Ýçimdeki o hüzün günden güne gitmekte.
Sevgimi belli edemem çok sevince,
Ya uzunca bakarým, ya susarým dinlerim.
Ama akardý hayat aþkla boylu boyunca,
Çocuk olur bir film gibi onu izlerim.
Gözlerin, ah mavisi; saydam dokunuþlarý,
Ýþlerdi ta gönlüme açardý kapýlarý,
Gözlerin bir alevin titreyen kýrmýzýsý,
Ve iþte ayrýlýnca olur alýnyazýsý.
Þiir defterlerimde bir yapraksýn sararmýþ,
Geçmiþimde bir þatonun mimarý yazdým seni,
Eþim dostum unuttuðumu; daha yeni anlamýþ;
Oysa ne çok önceden buldum ben eski “ ben”i
Bilmek çýðlýklarýný , özlemin ateþini.
Her birini apayrý bildim, gördüm, yaþadým.
Hala duymak gecenin o ürküten sesini,
Öyle çok hissettim ki gündüzlere taþýdým.
Üstünden günler geçti hatta saatler, aylar.
Masmavi gözlerini hala hatýrlýyorum.
Adýna yazdýðým her þiir sana aðlar,
Okuyunca gözlerim doluyor, anlýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.