Devran terse döndü baharým hazan Yazý yaþamadan kýþa döndü yar Gözlerim yolunu özlemle dertle Gönlüm sevdan ile keþe döndü yar
Sevginin mekaný cennet-i ala Hak tala sevmeyi emretmiþ kula Sana kavuþmaya tam ramak kala Yaþamým yan yattý tuþa döndü yar
Bir zaman hayalin can yoldaþýmdý Gözyaþým katýðým ekmek aþýmdý Gülüþün baharým hüznün kýþýmdý Ýçimdeki yangýn dýþa döndü yar
Kul Arif Özkan’ým yaþadým bunu Aþýða iþkence yaþam kanunu Beklerken hasretin gelecek sonu Felek sille vurdu baþa döndü yar ............ Kul AriF ............ 1958 yýlýnda Gelendost’un Çaltý köyünde doðdu. Asýl adý Arif Özkan’dýr. Ýlkokulu köyünde, ortaokulu Tokmacýk’ta, liseyi Denizli’de, yüksekokulu Isparta’da okudu.
Büyüklerinden ve köy meclislerinde dinlediði kiþilerden etkilenerek müzik ve þiirle yaklaþýk ilkokul döneminde ilgilenmeye baþladý. Özellikle ortaokul yýllarýnda öðretmeni Mehmet Yalçýn ve yine öðretmen olan akrabasý Ýrfan Ayanoðlu’nun þiir konusunda yardýmlarýný gördü.
Müzik ve aþýklýk geleneði konusunda Mahzuni’den (1938-2001) etkilenen Kul Arif, baðlama çalmayý kendi kendine öðrendi. Mahlasý ise 1997 yýlýnda, Ýmranlýlý Bektaþi Dedesi Merdan Kul tarafýndan verildi.
Ýnsana iliþkin her konuyu iþleyen Kul Arif’in þiirleri deðiþik gazete, dergi ve araþtýrmalarda yayýnlandý.