MEVLANA'YA

Yýldýzlarý, ayý ! ipsiz baðlayan,
Yarattýðý daðlarý, terse de devirir,
Yaþama hayata, su saðlayan,
Susuz býrakýr da, çöllere de çevirir,
Olamaz, o bizden diye kayýran.

Demiþler ki, mal da mülk de yalan,
Var git biraz da, sen oyalan,
Kim almýþ, kim götürmüþ topraða,
Varsa bir hayýr, odur geride kalan,
Gibi, güzel sözler girer çanaða.

Ne demiþti, alim yüce Mevlana,
O karþý daða, bir kuþ kondu,
Sonra, o kuþ uçup gitti,
Bak gör, o daðda ne bir eksik,
Ne de, bir fazlalýk oldu.

Ne güzel, söylemiþsin yüce Mevlana,
Tatmýþsýn , aþklarýn en güzelini,
Ýçmiþsin zemzemi, kana, kana,
Tatmýþ Mevlana, tadýn en güzelini,
Ve ders diye, güzel sözler demiþ cihana.

Tanrý aþkýný, defle neyle anlatan,
Kabrime, müziksiz gelmeyin diyen,
Tanrý meclisine, gam yakýþmaz diyen,
Sensin sen, ey yüce Mevlana,
Ýþte geldim kabrine,yanýmda çalacak neyzen.

Tanrý aþkýna, döner semazenlerin ortada,
Öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol,
Ya olduðun gibi görün,
ya da göründüðün gibi ol, dediðin
Unutulmaz söylenir dururdur, cihanda.
..

Sosyal Medyada Paylaşın: