Kýþ geceleri gibi uzadýkça bacaklarýn
Bu kent kendini ikiye bölüyor
Ama ne bölüyor ha
Bir yakasýnda gül, bir yakasýnda gözyaþý kokuyor
Böyle uzunca kýþ var aramýzda senle
Aðaçlar var, dallarda kiraz yok
Yapraklar gibi dökülmüþ parmak uçlarým
Doðrusunu istersen korkumda yok
Köprüler, yollar kadar güzelcene zulüm
Diyelim ki; bacasý tüten trendeyim
Ýzli camda çiçek çiçek yüzün
Ben çiçeði yarama basýyorum
Öyle kanlý, öylesine canlý bir ölüm var ki aramýzda
Mektuplar doðruyu söylemiyor, þiirler, natamam
Bir de gelmiþsin gözlerin iki özge kurþun
Canýn saðolsun..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.