vapur

Nereye gittiðimizi bilmiyordum,
Vapur rüzgarý yarýp geçerken, rüzgarda saçlarýný savuruyordu,
Boðazýnda dalgalanan beyaz tül aklýmdan çýkmýyor,
O kadar güzeldin ki, nereye gittiðimizi bilmiyordum,
Ben siyah takým elbisemin içinde,
Ellerim ceplerimde, baþým öne eðik ayak uçlarýma bakýyordum,
O gün martýlar yoktu,
Çünkü biz her zaman oturduðumuz banka oturmamýþtýk,
Sen iki elinle sol koluma sarýlmamýþtýnda,
Ve her zaman yarýsýný martýlarla paylaþtýðýn simidin de yoktu elinde,
O kadar güzeldin ki, nereye gittiðimizi bilmiyordum,
O günkü buluþmamýzýn da sýradan bir görüþme olacaðýný düþünüyordum,
Her zaman ki gibi yine kahve içeceðini düþünmüþtüm,
Kordon’da fincana koyulmuþ orta þekerlinin kokusunu,
Ta! Karþýyaka’dan alýrdýn,
Çok severdin kahveyi,
Hatta bazen kahve mi? Ben mi? diye sorduðumda,
Fincanýndan önce bana içirir, sonrada beni öperdin,
Yani Kahve ve Ben, Seni tamamlýyorduk.
O gün o kadar güzeldin ki, nereye gittiðimizi bilmiyordum,
O gün dönüþte, O Vapurda ilk kez ayrý ayrý oturmuþtuk,
Ve O Gün; O Vapurdan ilk kez ayrý ayrý inmiþtik,
Ve sen ayrý bir istikamete giderken ben bir sigara yakýp seni izlemiþtim,
Ama sen yine de çok güzeldin.





Sosyal Medyada Paylaşın: