gölgede kalmýþ hayaller bir avuntu þimdi bana piþmanlýklarla dolu olan bir acý hatýra þimdi bana
sevdayý hiç yakalayamayan gün yüzü nedir görmeyen gölgede kalmýþ silik bir siluetle yaþamaya çalýþan yaþlý bir aný þimdi bana
hasbelkader geçerken günler naif ellerimde kalmazken derman acý bir gülümseyiþtir sevdadan bana arda kalan ...
safran sarýya dönerken sevdalar bir kara bulut çökerken baþýma saðanaklara tutulmuþken gönlüm yitik bir sevdanýn peþinde koþarken hayaller
sonsuzluðun en ötesinde yaþarken nefessizce gündüzleri yok saydým geceleri koynuma alýp karanlýðým da saatlerce seviþtim gözyaþlarýyla avundum insanlýðýmdan utanýp kuytu bir köþeye çekilip isyanlara boðuldum
.... artýk veda ederken umuda ben beni bir bir silerken belleðimden bir geçmiþtir geçti gözlerimden adýný koyamadýðým sevdamý doyasýya yaþayamadýðým bir yalnýzlýktýr çalýyor kapýmý alacaklý gibi acýmasýz bir katil gibi yakamý günbe gün hiç býrakmýyor... ah bu yalnýzlýk ah bu gölgede kalmýþ yalnýzlýðým ah bu ben ... ah... .........
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.