SEYYAH

Vakit dolmamýþtý daha,
garlarda rüzgâr vardý henüz.
Saçlarýna kar düþmemiþti güllerin.
Yaðmur altýnda saklanýrken gözyaþlarým,
gitmezdim
"KAL" deseydin.
Gerçekten isteseydin...


Gül þehrinin adýna yazýlýrdý adým.
Ýzmir’in daðlarýnda çiçekler açardý.
Aðrý daðýndan bir kuþ havalanýrdý,
Fýrat’ta yonca yýkayan kýzýn omuzlarýna konardý.
Hiç yorulmazdý kanatlarý.
Adana’da nasýrlý pamuk avuçlara yatýp,
rüyalarýný sýzdýrýrdý Uzungöl’e,
eðer sevseydin...


Seksen günde devr-i âlem ederdik biz de.
Sen yanýmda olsaydýn,
kýrk yýl aç susuz,
seyyah olurdum gözlerinin çölünde.



Sonsuz duamdýn ey yâr!
Hayra yorduðum tek rüyamdýn.
Nefes diye içime çektiðim,
tohumuna el deðmemiþ sevdamdýn.



Kendi kýymetini bilemedin,
ömrünü gelene geçene yol eyledin.
Paspasýnýn altýna sakladýðým yaramý görmeyip,
kapýndan her geçene çiðnettin...



Damla damla sýzdým ayak izlerine.
Nerden geçsen
beni sana hatýrlatsýn yollar diye.
Yollar bitti,
zaman geldi.
Gitme vakti þimdi ey sevgili!



Tüm kelimelerin anlamsýzlaþtýðý ,
cümlelerin birbirine dolandýðý,
hep seni anlattýðým noktasýz satýrlarý
al þimdi yanýna.
Vasiyetimdir benden sana.
Sahip çýk,
iyi bak onlara.


Çünkü;
bir sen daha gelmeyecek bu dünyaya...





Gülþen Mavi







Sosyal Medyada Paylaşın: