Sen mevsimlere bakma evimde misafirler çay bardaðýnda sonbahar üþüyor ellerim üþüyor gözlerim þimdi yaktý sobayý ilkbahar terli terli döküldü gözlerim bir nefes geldi menekþeler çiçekler bal arýlarý iþ baþýndalar yollar açýk ola onlara yaktý beni bir yar yaz günü yazlar günü ne alnýmdan gider gözleri ne dilimden düþer sesi
yine geldi kara kýþ bir siyah kedi saçlarým tut döküldü çiçekler yapraklar