Yaralý kuþlar gibi kaldýk þimdi kanatsýz
Güller açan bahçede mevsimler artýk tatsýz
Gönül artýk neylesin sensiz geçen günleri
Hüzünlü yaðmurlarda þimdi baþlar çatýsýz
Diyecek söz kalmadý saklandýk içimize
Iþýksýz günlerdeyiz gün vurmaz yüzümüze
O eski anýlarda hüzünle dolaþýrken
Acýlar yüklüyoruz yorgun yüreðimize
Býraktýk sevmeleri sonu gelmez sürgüne
Ne kadar dayanýlýr dayanýlmaz hasrete
Kumrular dallarýnda sarmaþ dolaþ yaþarken
Biz niçin ayrýyýz ki cevabýný sen söyle
Belki bir küçük özür yeterli olacaktý
Hazan olan bahçemiz bahara doyacaktý
Sarýlmayý unutan ayrýlan kollarýmýz
Özlemle kucaklaþýp asla kopmayacaktý
Kaderde senden böyle sensiz yaþamak varmýþ
Henüz buluþacakken kavuþamamak varmýþ
Bu vebal ikimize bir tek beni suçlama
Ýkimizin sevdasý bak buraya kadarmýþ
Þimdi böyle ayrýldýk inan bir hiç yüzünden
Bu anlamsýz vedaýmýz çalýyor ömrümüzden
Artýk umut kalmadý kavuþmamýzdan yana
Bildiðim bir þey var ki yokluk deðiyor cana…
EMINE USTA
( Siirime ses olan 47Nihal Hanýma sonsuz tesekkurlerimle)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.