Âteşfâm ..

Hüsn ü Aþk kuþatmasý eþliðinde
çiçek görgüsü aldýðýný söyleyen
aðzý kirazdem mevsimdin
bakýp gördüðüm Salacak akþamýnda
en çok da kýrmýzý


viþnelere yaðmur yaðmamýþtý henüz
ýslýðýnda dudaklarýn öndeyiþiydi istanbul’un
yüzünde yüreðinin amin derinliði
havada gül kokusu
en çok da kýrmýzý


virgülüne toz kondurmadan
sesini bemollerden geçirerek okurdun
üstüne tarih düþülmüþ bir þarkýyý
yaþamak yaþamakken
bahçede karanfiller
diþte kütürdeyen elma
en çok da kýrmýzý


bi’bakmýþým sevmek
gözlerinde yiðit öznen hak boyu
sevinç sevinç çocuklar uçurtma bayramlarýnda
þadýrvandý ruhun
pamuk þeker al al umut
vatanýmdý kalbin kalbime
en çok da kýrmýzý


mahsus bozardým saatleri
takvimleri hatýrlamýyorum çekmecesine saklardým
milyonlarca yýldýz gökyüzünden eðilmiþ bakarken
sevda diliyle yürürdüm kendimi sana
ellerimde nar
*canýmýn gizlisinde bir cân idin ki
en çok da kýrmýzý


"bu kadar sevme beni" derdin
"saçýnda gelincikleri edebiyatýn
benim ayaklarým yol yolak tozu
anlatmak uzun sürer þimdi"
sezerdim aslýnda
sokak fenerlerine asýlýrken gölgeler
daha sýký sarýl demek istediðini
bölük pörçük anýlarýn
baþka türlü hüzünlendirirdi
göðsünü aðrýtýrdý
dumanlarý tüte tüte iskeleden ayrýlan vapurlar
telgraf telleri gibi seni uzaklara taþýrdý kirpiklerin
er geç gidecektin bilirdim
kaçak bir þiire aþýktým çünkü
en çok da kýrmýzý


güz günleri olmalýydý
ýþýklarý yakýp söndürme kentinde
**git oldu can sürgün geldi dayandý
iliklerimize iliklerimize yaðdý ayrýlýk
sustu Kýzkulesi sulara gömüldü her þey
en çok da kýrmýzý


ah sevgilim
baðýþla hasretine yenilgimi
özlüyorum alnýndan çýðlýk çýðlýða
ki diz çöküp yalvarýyorsam ölüme
öpsün istiyorsam þu an sana muhtaç dudaklarýmý
kaldýðýmdandýr geleceksiz
ve billâhi
bir þiir vuslatýndayken
silindiðindendir dünyanýn avuçlarýndan
güneþ kýlýklý hayat çizgileri
en çok da kýrmýzý
.
.
.











Sevinç USLU
( hare / dörtbiryanýmsýzýEylülÝstanbul.. )















* / Ahmed Arif ( Unutamadýðým )

**/ Gülten Akýn ( Kadýn Olanýn Türküsü )








Sosyal Medyada Paylaşın: