MÜHÜRÜMÜ AL DUDAKLARIMDAN

Ateþi sen yakmýþtýn, ben ýþýðýna geldim.
Karanlýktaydým; aydýnlýða çýkmak istedim.
Yalnýzlýktaydým; sýcak bir gülüþ,
Dinleyen bir dost,
Ýçten bir samimiyet.
Ateþin beni saracaðýný, aþk olacaðýný,
Aþkýn, böyle yakacaðýnýda bilemezdim.

Fýrtýna sonrasý denizde yan yatan bir gemiydim.
Daha büyük fýrtýnalarda görmüþtüm.
Batýk bir gemi olmamak için direndim.
Senden, limaným olmaný istemedim.

Küçük bir ada gibiydin bana.
Dalgalarla geldim, ýþýk yakan kýyýlarýna.
Yeniden yüzebilmek için,
Sende dinlendim,
Fýrtýnalar dan saklanýp,
Sevginle güçlendim.

Liman olamazsýn bana,
Rotam çizilmiþ benim, üzerinden gitmeliyim.
En deli, en zayýf, en kötü halimdi gördüðün.
Sevdiðini söylediðin.
Oysa; neler verebilirdim.
Mutluluða dair hiç bilemediðin.

Ateþi sen yakmýþtýn, ben ýþýðýna geldim.
Arada körükledin, seviyorum dedim.
Ama; yandýðýný hiç göstermedin.
Benim yanmamý izledin.

Bu satýrlar son artýk, yüreðimde yorgunum.
Þiirlerimde yorgun.
Bunca zaman çok konuþtum,
Artýk susmalýyým aþkým.

Sadece senin açabileceðin.
Mühür vurdum, þiirlerime, satýrlarýma.
Aþkýmý anlatmaya.
Yandýðýný göster bana!
Yada sök al mühürümü dudaklarýmdan!
Hiç konuþmadan bir çýrpýda!...

V.Kayra

Sosyal Medyada Paylaşın: