omzundaki çýplak mevsime aldanan güneþ
gecenin daðýlan saçlarýný kestim dün akþam
köpek öldüren döktüm kaðýtlara
vahim bir uzaklýk giyiniyor yollar
narlarý daðýlmýþ þiir gibisin sevgilim
arka sokakta üþüdü kediler
yaðmur içtim dün akþam sararan yapraklar aþkýna
bileklerime çýðlýk býraktýn
ellerimi tutaným benim
yollar uzar
saçlarým uzar
azar azar devrilir düþlerime aðaçlar
karanlýk orman olur odam
kornealarým pas tutar
yalnýz pencereye benzer gözlerim
boþa kürek mahkumu þimdi sevmelerin sevgilim
rüzgâr estim þiir tutan kalem aþkýna
saçlarýmý dökenim benim
kirli sular döktün bu aþkýn üstünden
beyaz güvercin ayaklarýmý vurdun
ertesi gün haplarý biriktir avuçlarýnda
piç bir sevdanýn günahýna girmeden
boþ dönen salýncak artýk gelmelerin sevgilim
bu kez sustum zeytin dallarý aþkýna
yollarýmý yoraným benim
...