Derinde

-Herkesin bir hikayesi vardýr,
Zamanýn sustuðu yerde baþlayan-


Ey þair!
Tut ucundan yalnýzlýðýn
Paylaþalým,
Akþamýn kýzýl bakýþlarýndan düþen hüzünleri.


Aklýn sapaðýndan geçtim,
En kestirme yolu bularak
Lâkin senden geçemedim-


Nâr topladýk, hayatýn rüzgârlý bahçesinde
Çiçeklerle öpüþen güneþe gölgeydi,
Çýnara týrmanan sarmaþýk.
Yaðmurun yýrtýk hýrkasýnda, kýrk hüzün yamasýydýk


Yüreðin doðusunda bekledi yaðmur kuþu/ yedi mevsim
Yedi, tüketti yýllarýmýzý içimizdeki kurt.
Kursaðýmýzdaki sevinçler yarým.


Koþan zamana kanýt aynadýr
Yalana
Ýnkara baþ vurma!
Bir zamanlar güneþle yýkanan hazirandýk.
Uyanmýþtý çerað
Karanlýklar yol vermiþti aydýnlýða.


Öncelenen izlek þiiri üzerse,
Söküp atmalý tümceleri.
Sefil yalnýzlýða dur diyerek
Cüretli acýlara yüz vermemeli.
Sorgular
Sürgünler
Ýsyanlar
Yýldýrmamalý seni


Þimdi ömrümüz, ümitsiz bekleyiþlere gebe
Kýyýlarýmýz baþtan ayaða keder
Yamuk yumuk yalnýzlýðýmýza
Eciþ bücüþ gecelerimiz eþlik eder


Saçý sakalýna karýþan derviþ:
Tanrýyý yaþatan insandýr, içindeki cam fanusta
Ýçindeki isyaný bastýr
Çünkü sen
Acýlarla sýnanan küçük bir noktasýn dedi


Ýçinden gelen sesi, nefesini tutarak dinle!
Meridyensiz dünyanýn beline sar, sabýr kuþaðýný
Dövülen bakýrýn gözyaþlarýný sil
Ödünç al güneþi bir günlüðüne
Son isteðini söyle þah damarýndakine!


Rivayet odur ki,
Þehrin kaburga kemiðinden doðan azize
Þiirle baðlandýðý
Göbek kordonu kesilince
Ayaðýnda taþ
Kýyýya vurmuþ bir gece…


Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: