Ben yeþili mi arýyorum, Peygamber emeklerimi, Ben seni arýyorum, cehennem gibi günahkâr melekleri, Ve kanatlarýmda ismi kaybolan Hýzýr- ý kerimi arýyorum, Minnettar olduðum dedemi, ben güveni arzu ediyorum, Güvenli duygularýmý ve liman keþ fenerleri…
Aðlar anneler, evlatlýklar dünyaya gelince, Üþür ellerimiz, varlýk dediðin beyin göçünce, Ve düðünlerimiz yarým kalýr, damatlarýmýz kaçarken, Sýcak aþýmýzda ki duman da soður, Esince ölüm rüzgârlarý çatýmýzda , Biz tufaný yaþarýz, Nuh olunca içimizde ki þehvetler. Ben müminimi arýyorum, tefsiri unutulan geçmiþimde, Ve tefsirimde yanar, arzda gezince helakkâr ebabiller…
Bir gölgelik belki bulur avuçlar, Þemsiyemizde güneþ söner, üveydir damlalar, Açýlýnca kundakta ki eþyalar, çocukluðumuzda yaþlanýr, Hep acý hatýralar… Kuþaklý belimizde bükülür elbet, ihanet edince yýllar,
Þimdi dünün intikamýný kim alacak, susunca seherler… Kim ýslatacak, kuru baþýmý, Zemherimde bir kardelen edasýnda umutlar, Umutsuzluða mý düþmeliyim, sesini duymayýnca, Ben hatalý bir kul, âdem babam yorgun, Tuz içtim iliklerimde kuru sevdalar, Ihlara Vadisi’nde bir çiçeðim, gel de al kokumu, Ben yetimler dergâhýnda bir neyim, Üfle de gör hüznün meyvesini, Nefessiz kalýnca kamýþlar þehri, Gel de gör, Mevlana ümitlerimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
KEFaret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.