Bak /dostum. Gülmek için yeter Bir neden olmasýný bekleme. Mutluluk denen, gülmelerde saklýdýr Üzülme. Üzülmene ne gerek var Belki senin için bir yerlerde Hala özleyen biri vardýr. Sen de özle Özle ama sakin üzülme.
Üzülmen de gerekse, bazen bos ver dünyaya Gülmek istersen gül /kaçýnma Koy ver kendini Ýçinde acý olsa da, boðul kahkahaya; Ve karalar balgama. Bu düzen. Böyle gelmiþ böyle gider bilirsin. Kimileri üzülürdür kotu kaderinden Kimileri rüzgâra verir kendini Ve savrulur dururdur, rüzgârýn yelinden. Kimileri de, bilirsin sevinirdir Memnundur da, halinden. Ve günler aylar yýllar öyle ya da böyle Geçer giderdir, Sen üzgün beklerken
Bak dostum. Üzülmekle gelmez gidenler geri. Býrak içindeki kederi, yüzlerine vuran kasveti Neþelen biraz. Zaman mantýk zamaný Zaman derde tasaya bos verme zamaný. Ne sen mecnun ol, ne o osun Leyla Kalmadý eski aþýklar Býrak su yüzüne yansýyan kederi Etrafýndaki gülenleri bir bak/ Þöyle bir taný. Zaman biliyorsun, Günü gün etme, zamaný.
A.Yuksel Þanlý er 24 Eylül 2011-09-24 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.