Kendim

Kendim

yollarý satýr bildim
menziller yetmedi seni anlatmaya
göç zamanlý þiirlerde kaldý aklým
ayrýlýk denen çizgiden ötede
kendim...

dudaklarýn sevgiye raðbeti soðuk
kelebekler kanatsýzlar kömür rengi kýþta
ilkyaz aðacýnýn kuru dallarýnda
salýncaklar rüyasýz
ve alýcý kuþlar inler göklerde
üzülme aðlamýyorum...

sofadan içeriye girmez bir türlü vicdaným
sana iyilik yapmýyorum biliyorum
aðýz kokusunu dinlediðim bu yalnýzlýðýn hatýrýna
affet yinelediðim kökü acýma dolu iyiliklerimi
ve kötü olup seni mutlu etmektense
iyi olup acý çekiyorum
sevinme aðlýyorum...








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: