Seni öyle sevmiþsem, irâdemden azâde,
Aþktan büyük bir korla yanýyorsam kime ne?
Kime ne yüreðinden bin defa kovulduysam,
Cennet bilip gölgene kanýyorsam kime ne?
... .
Teslim oldum narýna, memnunum kavrulmaktan,
Hiddetinle sarsýlýp, meçhule savrulmaktan,
Memnunum yâr dediðim hayalle kývrýlmaktan,
Sevdâmý yokluðuna banýyorsam kime ne?
.
Ben sende kaybolmuþum, baþýmda sevdâ yeli,
Sende bulurlar beni, aþký bildim bileli,
Öfkeni coþtursa da, zaman zaman bu deli,
Sabrýný, toyluðumla sýnýyorsam kime ne?
.
Gönlüme kor düþüren aþkýnýn közlerini,
Fikrimi nakýþlayan ruhani özlerini,
Aklýmý esir alan manalý sözlerini,
Bir derviþ edasýyla anýyorsam kime ne?
.
Kalbime mühür vuran hak lisâný dillerin,
Saçlarýmda gezinen merhametli ellerin,
Mahþere sakladýðýn tomurcuklu güllerin,
Kokusunu kendimin sanýyorsam kime ne?
.
Bu çile bana mahsus, sabrým uslara zarar,
Kargülü’nün gönlünde yalnýz senin adýn var,
Muallak eþkalimi, ey benden azâde yâr,
Senin olduðun yerde tanýyorsam kime ne?
ALMILA Kargülü/// Sevim YAKICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.