“YARABBÝ, BANA EÞYANIN HAKÝKATÝNÝ OLDUÐU GÝBÝ GÖSTER!”…
Dedesi Maraþ’lýymýþ, Erzincan’lý ninesi
Doðduðu gün terk etmiþ bu yavruyu annesi
Masal bu ya; doðumla baþlamýþ kara kader
Rahmetli anasýndan payýna düþmüþ keder
Yüzünü görmediði o anneyi özlemiþ
Matemini yýllarca aynalardan gizlemiþ
Zaman üvey anadan, kör babadan ibaret
Ah benim talihsizim teyzesine emanet
Bir gün yüzü görmeden büyümüþ düþe kalka
Aklýna yerleþtirmiþ “HOCA olmalý halka”
Ýlim yapmýþ EZHER’de fýkýha alim olmuþ
Üniversitelerde büyük muallim olmuþ
Ýbadet düþmanlarý çelme takmýþ düþüne (!)
Öðretim üyesiyken son vermiþler iþine (!)
Demiþ üzülmek Ziyâ’n, hayýrlýdýr bu karar
Hacca niyetlenene olmalýyým mihmandar
Kâbe yolcularýna yakýn etmiþ ýraðý
Kendi de hacý olmuþ vazifesi gereði
Þiire de baþlamýþ candaki sýkýntýdan
Nasipleneyim demiþ þöhrete akýntýdan
Kaleminden feyz (!) almýþ kafiye, vezin hece ….
Edebe ahkam kesmiþ susmamýþ gündüz gece
Talebe okuturken ilim irfan yurdunda
Bizim hoca bir yandan baba olma derdinde
Çocukluk aþký misal, evlenilecek kadýn
Adý Nihâl miymiþ ne, hem tertemiz bir hatun
Bir kere öpemeden tüp patlamýþ ilk gece
Bizim “Nihal”mevt olmuþ, kaderiyse bilmece!
Sonra zamaný demiþ sevdanýn dilencisi
Yeniden uydurmalý bir hayal eðlencesi
Bu böyle olmayacak yeni bir yâr bulmalý
Duygu sömürmek için bahanemiz olmalý
Bu arada lazýmdýr millete bir soytarý
Çöpçatanlýk için de gerekir kocakarý
Talip olmuþ teyzesi çöpten yuva çatmaya
Edep erkan yoluyla namzeti çýtlatmaya
Bu kez adý Zuhal’miþ çýtýr mýtýr bir güzel
Onun da bahtý kara, ömür defteri gazel
Söz, niþan planlanmýþ hemen yüzük takýlmýþ
Beykoz taraflarýndan malikâne bakýlmýþ
Hidiv Kasrýnda nikâh eþe dosta duyurun
Düðünümüz yemekli hânemize buyurun
Peygamber sünnetidir davetlere icabet
Biz de hazýrlanýrýz, þenliðimiz var elbet
Dedim bir gün bu düðün olacak mý bakalým
Diðer yandan düþündüm hediye ne takalým
Aradan günler geçmiþ masal içinde masal
Yuva kurmak çetindir, kimsede kalmamýþ hâl
Zavallý kadersizim, yaramamýþ heyecan
Gelin kýz hastalanmýþ tehlikeye düþmüþ can
Rahim kanseri imiþ bahtý kara biçare
Ayný türk filmi gibi, yurt dýþýndaymýþ çare
Memleketi býrakýp Ýsviçre’ye uçmuþlar
Sanki hal lisanýyla hikâyeden kaçmýþlar
Masal bu ya gelin kýz; demiþ umudunu kes
Bu dert bende bakidir yoluna gitsin herkes
Benim çocuðum olmaz, baba olmalýsýn sen
Sana evlat veremem derdime yanayým ben
Yine oyun oynamýþ hocama zalim felek
Þeþ beklerken ömrüne tokat olmuþ bu kelek
Ruh saðlýðý bozulmuþ patlamýþ saða sola
Dosta ahbaba sarmýþ, bozulunca pusula
Merhaba diyen herkes terk etmiþ yavaþ yavaþ
Hocamýzýn ruhunda ayyuka çýkmýþ savaþ
Bir gün bakmýþ kimse yok yakýnda,uzaðýnda
Kimse oyalanmýyor aklýnýn tuzaðýnda
Ýþte takken de düþtü dýpdýzlak kaldý kelin
Bir daha zor bulursun öyle cafcaflý gelin
Artýk kâbus basmýþtýr terle Yusuf of terle,
El HEZER’mi FAÞ ettin son yazdýðýn eserle (!)
Demiþ saati geldi atmalý bu libasý
Kývýrtmakla anýlýr bizde yiðidin hasý !
Nasýlsa kandýrmýþým bu yüzümle herkesi
Bende daha surat çok kýrmayalým hevesi
Sanal pencerelerde görünsek de biz adam
Sanki geçmiþimizde olmadýk mý hiç madam
Hem muska yapmalýyým, üfürükçü adýmýz
Hocalýk kolay deðil kesilmesin yâdýmýz
Sermaye de tükendi tüymeli ince ince
Kepaze olmayalým kredimiz bitince
Usul usul çekilmiþ faþ olduðu düvelden
Hocamýzýn huyu bu baþka ne gelir elden
Yorumsuz keseceðim masalýmý burada
Yorum hür vicdanlarda kalmayalým arada
Dinimde kaybetmezler bizim gibi hancýlar
Zýndýklardan hakirdir nasýlsa yalancýlar
En þöhretli mumlarý Yatsýya kadar yanar
Sürüye kurt girince YALANCIYA kim kanar?
Onlar için fark etmez ne hanya ne de Konya
Münafýklar derdine yansýnlar iki dünya
Eren ermiþ murada kerevet bize kalsýn
Gökten düþtü üç elma, aklýný seven alsýn!
MUHTEREM YORUMLARINIZA ARZ OLUNUR.
Kargülü ALMILA
ÞAÝRÝN NOTU: Bu þiirde anlatýlanlar tamamen gerçektir. Hayallerle alakasý yoktur!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.