Sen gönderdin beni ellerinle …itekleye itekleye.. Senin için sürüdüðüm ayaklara aldýrýþ etmeden.. Duymadan feryatlarýmý, hissetmeden hislerimi.. Görmeden göz yaþlarýmý ve aðýtlarýmý.. Sen gönderdin…
Gün oldu aðlattýn Gün oldu acýdýn, Gün oldu umutlandýrdýn.. Her neyse…
Sen gönderdin… Ýdama gönderir gibi .. Gönderdin ve seyrettin… Baþtan sonuna kadar izledin.. Boynuma geçen ilmikten, devrilen tabureye kadar Sadece seyrettin… “Dur” diyemedin…
Bir sigara içimi ömrü bile çok gördün bana idam sehbasýnda.. Son arzumdu oysa.. Acelen neydi bilemiyorum. “Git” dedin … ve Gittim… Sormadan… sorgulamadan.. “Sev “ dedi kalbim ve sevdim.. Kimseye hesap vermeden.. Bir seni sevdim…
Bir seni sevdim sana geldim… Sen beni sevdin “Git” dedin… Gönderdin.. Sahibi belirsiz bir mektup gibi.. Dalýdan kopan bir yaprakcasýna Dönme þansý yok yaþama…
Tek yolu sonsuzluða.. Tek yolu sensizliðe..
Hasan ERKILIÇ (Umutlu) Ankara, 23.09.2011 Saat:02.46 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan ERKILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.