NERDESÝN OÐUL?..
Ay dolandý yýl geçti..
Yýllara vurdu zaman..
Nerdesin Oðul?..
Güz dolandý, kýþ geçti
Bahara vurdu zaman..
Nerdesin Oðul?..
Verdik beþiðini çoktan..
Daðýttýk oyuncaklarýný.
Gençliðine vurdu zaman..
Nerdesin Oðul?..
Büyüdün.. biliyorum..
“ Sevda’’da geçti baþýndan..
Biliyorum Oðul... biliyorum
Dumanlý kafan...
Yüreðine vurdu zaman..
Nerdesin Oðul?..
Oðul... Oðul..
Son baharýndayým yaþamýn
Alýþtým her kahrýna kahrolasýnýn...
Bir sensizliðe alýþamadým..
Omuzladým her yükünü hayatýn..
Bir sensizliðini taþýyamadým..
Oðul...Oðul..
Kara gözlüm, Gül yüzlüm..
Yiðidim..
Zemheriye vurdu zaman Nerdesin..?..
Nerdesin Oðul.. Nerdesin?..
Hasan ERKILIÇ
(Umutlu)
Ankara, 29.10.2010 Cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.