Pencerenin dibine tünedim , aç kuþlar misali yukarda yaldýzlý bir ay pekmez kesilmiþ bir gök aþaðýda gurur incinmiþ onur.. Hala seni beklemek ayýbýný örtemiyor gece , aksine her fiskede dahada hýzlý çarpýyor suretime kepazeliðimi.
Her gece ayný sokakta beklemek seni , tanrýyý görmek gibi imkansýz ama muhteþem .. Iliðimi sömürüyor bu ayrýlýk , bilemezsin. Sen sensizligin ne kadar pahalýya mal olduðunu yüreðime bilemezsin . Bilemezsin , bilmemelisinde zaten sen sensiz kalsan meczup olurdun , kötü olurdun , gözün açýk giderdin.
Öyle ya ; sen ölmeyi severdin " her ölüm yeniden doðuþ , ayrýlýkta öyle " derdin sigaraný tüttürür acý bir kahkaha býrakýrdýn , maðrur dudaklarýna.
Öyle ya ; sen ölmeyi severdin , ben seni öldürememeyi , o yüzden hep pencereye tünedim , sokak baþlarýnda seni bekledim , rezilce. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceriwomen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.