Demiþ ya Veysel " uzun , ince bir yoldayým.. " tam ordayým. Býçaðýn en ters yüzünde yürüyorum biraz kaysam saða kesilecek ayaklarým incecik bir yol önümdeki sonu nerde bilinmez.
Her durakta bir yolcu iner mutlaka , bir yolcu biner muamma , ben seni 34 numaralý durakta hangi cadde olduðunu bilmediðim bir yerde indirdim.
Farklý mahallelerin çocuklarýydýk seninle hep kavgalýdir aþaðý ve yukarý mahalle ve - mutlaka - aþaðýdan bir genç yukarýdaki bir kadýna aþýk olur , masal baþlar , masal kanlý biter , belki ; bu yüzden býraktým seni 34 numaralý durakta.
Ayrý insanlardýk biz baþtan ayrý’ydýk yani bak’ma sen biz dediðime hiç benimsemedik o kýyafeti üzerimize sen daha bir marka istedin " siz " benimki fakir iþiydi hep " sen " belki ; bu yüzden býraktým seni 34 numaralý durakta.
Gece gündüz misaliydik seninle vakitsiz açmýþtýk gözlerimizi birbirimize vakitsiz kapatmýþtýk hiç karþýlaþamamistik ayný gök yüzünde birlikte bir yýldýz alamadýk avuçlarýmýza birlikte seyre dalamadýk kýz kulesini - nerden geldiyse aklýma - belki ; bu yüzden býraktým seni 34 numaralý durakta.
Tek buluþtuðumuz yerdi Paris , bizi birbirimize baðlayan tek yer , ölmek istediðim yer , - beni atsýnlar Paris’in koynuna ölüyüm , gözüm açýk ne farkeder. - dediðim yer , sen Paris’tin ben aþk belki bu yüzden alamadým hâlâ yeni bir yolcu , bu boþ hayat otobüsüne , Paris’in hatýrýna.
BCA Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceriwomen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.