Bir kýrmýzý güller kafilesi yolculuða çýkýyor,
Sonra,gözlerinden dudaklarýna akýyor gözbebeklerim.
Ve sonra...
Bütün umutlarým bir kelimene seferber ediliyor,
Düzenli bir ordu kurup,taarruza geçiyor gözlerin,
Ýðne iðne tenime..
Hava boþluklarý kýrýlýyor her öpüþmemizde.
Dil bilgileri infilak ediyor her cümlemde.
Daðlara salyalarým iliþiyor kaygan.
Aðaçlarýn bittiði yere eðiliyor dudaklarým,
Kapalý gözlerinde büyüyorum ellerin saçlarýmý kavrarken.
Ayak uçlarýn gerilince,nefeslerimiz tükenince,anlýyorum.
Dünyanýn en çirkin kadýnýsýn o anlýk.
Birkaç saniye ve yine dilim kurcalýyor dudaklarýný.
Beyaz bayraklar çekilip köþelerimize ayrýlýyoruz.
Yinede tenin derime hapsolmuþ.
Anlýyoruz...
Bahattin B.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.