Kokunu çiçeklere, gözlerini ceylanlara Hasretini de bana miras býrakýp cennete gittiðinden beri Her yeni gün buz gibi bir cehenneme uyanýyorum.
Neydi bu gidiþin adý gülüm, bu muydu sözümüz Hani kan aðlasak da hep gülecekti yüzümüz!
Þimdi kim çekecek benim kahrýmý Kim sarýlacak iliklerime kadar sýmsýký Kim besleyecek hayalimizde büyüttüðümüz o mavi gözlü kýzýmýzý
Zor muydu yaþamak, çok mu pahalý geldi dünyanýn kirasý da Sana ait hiçbir þeye dokunmadan cennete taþýndýn be gülüm! Gittin! Kaç kat boya, hangi renk kapatýr adýnýn sindiði duvarlarý. Kim susturabilir içimdeki feryadý.
Gittin ya, Sensiz kalbim sevda yetmezliðiyle sýkýþýyor Sanki ecel süsü verdiler aþkýmýza. Kim kýskandý, kimin nazarý deydi Dokunmayýn ne olur, ne olur Allah aþkýnýza!
Ey Azrail Sadece bir can mý aldýðýný sanýyorsun, Hançerinin ucuna yüreðim de takýldý.
Artýk ne iþe yarar bu dünya sensiz! Býraktýn ya ellerimi böyle nedensiz Bil ki çok yakýndýr, yanýna geleceðim kefensiz... Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.