bir adam ve bir pencere II

kaçýncý pencere camý bu biliyor musunuz
odamýn penceresine takýlan ?
sayýsýný unuttum inanýn
her defasýnda yazdýklarýmda dökülüveriyor zaten
her defasýnda bende devriliveriyorum... sandalyemden

anne beni yeniden doðrultur musun
anne beni helaya götürür müsün
anne beni yataðýma yatýrýr mýsýn
anne bana yemek yedirir misin
yok anne yok oðlunun elleri tutuyor
ki bunu sende iyi biliyorsun
daha bu sabah elimde tuttuðum kitabý, fýrlattým ya pencere camýna
sen hiç yorulmaz mýsýn be kadýn !
sen hiç yorulmaz mýsýn ?

bak anne
þu bizim Mehmet Emmi’nin oðlu Hasan deðil mi, sokakta geçen
ne kadarda büyümüþ deðil mi ?
yarýn birgün askere de alýrlar deðil mi ?
bak þu adamda Galip Emmi
hani þu bir zamanlar bahçesinden portakallar yürüttüðümüz...
ya þu adam mý tanýdýn mý anne ?
hani þu altmýþýný devirmiþ yaþýna inat seyyar tablaya çýkan
hani az biraz türkçesiyle sokaklarda uzun uzun naralar atan
ya hani vardý ya, geçen bir oðlu daðdayken askerlerce vurulan
ah anne ah, ne çok benzer acýlarýmýz var deðil mi ?
üstelik kapý ve pencerelerimiz bile o kadar yakýn ki birbirine...

þu bizim sokakta ne kadarda çok insan geçiyor deðil mi anne
kaldýrýmdaki dilencisinden tut
ayakkabý boyacýsýna kadar tanýyorum inan artýk hepsini
hey ulan þerefsizler...
sizde bu kadar yakýndan tanýyormusunuz beni
ben komando Cemal, nasýl tanýmazsýnýz ulan beni ?
nasýl tanýmazsýnýz... ?
hey sen üçkaðýtçý Cumali
ya sen Zurafa Bahattin...
ulan bir zamanlar k.çýmýn dibinden ayrýlmazdýnýz

peki ya sen camcý ?
sen ulan, sen
kýrýlan camlar olmasa seninde uðrayacaðýn yok deðil mi... ?


Sosyal Medyada Paylaşın: