bir adam ve bir pencere dýþarýda yaðmur dýþarýda ýslanan insanlar
sonra bir þeyler yazmaya baþlýyor pencere camýna adam adam ne çok þeyler yazýyor öyle ne çok þeyler sýðdýrýyor sonra biraz durgunlaþýyor daha sonra yaðmurda...
sonra bir anne beyazlarý çok olan bir anne kederi yüzünden okunan bir anne çýkagelir her zaman ki sýcaklýðýyla. önce buðulanmýþ camlarý siliyor sonra kocaman bir yatakta buluyor adam kendini küçücük bir çocukmuþ gibi
perdeler kapanýr kapýlar ardýndan bir ahu öper yanaklarýndan daha çok dudaklarýndan bir parkýn en kuytu yerinde sonra bir panzer devrilir sonra bir panzer daha ve hiç yoktan bir nehir kýrmýzýya boyanýr
bir çýðlýk böler uykularý bir çýðlýk daha kan ter içinde bir adam pencereye yanaþýr tekerlekli sandalyesiyle her sabah ve her sabah yaptýðý gibi...
Y. Çetinkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.