SENİN YÜZÜNDEN
Bu aþk uðruna baþýma neler geldi,
Sanma görenler halimi senden bildi,
Gözümün yaþýný yele verdim de,
Rüzgâr estikçe hep baðrýmý deldi.
Çoktan beridir kahrýný çekerim,
Gözlerimden kanlý yaþlar dökerim,
Olan aklýmý da sen aldýn gittin,
Þimdi nedametle dizimi döverim.
Boynuma ayrýlýk kemendini geçirdin
Yüreðimi cehenneme çevirdin
Bu canýmdan uðruna vazgeçmiþim.
Ellerin diline sermaye verdin.
Kime sýðýnayým senin elinden,
Nasýl kurtulayým elin dilinden,
Yandý yüreðim kavroldu ciðerim,
Her çektiðim kahýr senin yüzünden.
Görmedim ki sende vefadan eser,
Sevdan can yakan ateþten beter,
Hasret okuyla yaktýn yüreðimi,
Zehir ettin aþýmý artýk yeter.
Cehennem nârýyla baðrýmý yaktýn,
Hasta caným hiç dayanýrmý sandýn,
Bunca acýya nasýl sabredeyim,
Yüz Çevirdi benden kara bahtým.
Vefa görsem eteðine yüz sürerdim,
Yoluna adak diye canýmý verirdim,
Gamla,kederle örülü mekaným,
Sayamadým kaçtý zulamda derdim
Severken dahi menfaat içindeydin,
Dinin,imanýn,yokmuþ þahsiyetin,
Gelip çökme bile mezar taþýma,
Olmaz ki senden Fatiha talebim.
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.