müebbet aþka hükümlü tutsak
günlerdir içinde evimin
sanki tek kiþilik hücredeyim...
sinyal vermese ciðerlerim
öleceðim havasýzlýktan
hiç farkýnda deðilim,
yakýnlaþtým cama
açtým pencereyi; aþk
bu kadar mý yapýþýr cana,
dünya içimde yanýyor
bombalar düþüyor Afganistan’a!
benim yüreðim kanýyor,
düþmüyor kalem elden
beyaz kâðýtlara hüzünlü aðýtlar
karalýyorum habire
ucunda kurþun/kalemin.
güvercinler yaralanýyor
düþüyor gagasýndan zeytin dalý
arifesinde yeni bir tufânýn
her yerde ateþ yaðmuru...
biliyorum bir yer var
güneþin hiç batmadýðý
masal diyârý;
Kafdaðý herkese yakýn,
vurulursa güvercinler
yakanýza beyaz gül takýn!
hani nerede insanlýk
güneþin battýðý batý
aynaya bir daha bakýn!
Þaban AKTAÞ
08.09.2009