tinim tenimden kopuk,
huzursuzluðum, elime alýp
teline iki dokunup býraktýðým
akordu bozuk saz ile caz
söylemem derdimi yoða vara
bam telime dokunmayýn
asýn beni bir duvara
kara libasýný giyinsin saz!
çekince üstüme gece yarýsý
ince pikeden delik bulup,
saldýrýyor huzursuzluðum;
tenimde ayaz!
neye benziyorum; þapþal avcý
karatavuða bakarken
alayýný düzüp, uçan ördeklere
bakakalan kaz!
ahhh, ne hallere düþtüm,
yaz geçti ilkyazýn üstünden
güz gelmeden küstüm hayata
sanki dizi kýrýk bir Ayvaz!*
kaþýnýr sýk sýk tenimdeki yara,
kaþýdýkça bulaþýr elime
baþkasýyla iþi ne,
iþler kanýma iliðime yitik bir haz...
Þaban AKTAÞ
07.06.2004