Bir Martı Denizi Terkediyor
Bir martý bir denizi terkediyor
yanýtlanmamýþ tüm sorular adýna
verilmiþ sonra çok unutulmuþ sözler adýna
bir defter nasýlda böyle kolayca kapanýyor
söylenmiþ kelimelere mezar olarak
adýmý unutuyorum
þehrin vedaya açýk alanlarýnda
sesim çoktan yaralý bir nehir diyorlar
hatýrlamýyorum
ayrýlýk
ikimizin suya döktüðü boncuklar olarak kalmadý
bütün aynalarda yüzüme kapanan bir el oldu
ve çoðu kez kendini gören bir ölüydüm ben
bilhassa sabahlarý
ah sabahlarý
bir martý bir denizi terkediyor sabahlarý
durmadan çocuk oluyorum yýkýlmýþ duvarlarýn altýna
durmadan sokaðý yanlýþ çiziyor kalemler
vede yaðmuru vede denizi
kimsenin ama hiç kimsenin görmediði bir yere
soðuk bir i mgeyle boydan boya kuþatýlýyor kaðýtlar
sakýncalý þarkýlar gibi dilimizi kaçýrdýðýmýzda aþktan
belki akþam olmadan yeniden karþýlaþacaðýmýz
sicili temiz kalmýþ bir köþe belirir bu resimde diye
bildiðim tüm dilleri unutup koþuyorum
gittiðim her yere külümde dökülüyor
býktým tembelliðiyle
topraða sokulmuþ bir gül gibi iðneledim avuçlarýma
yerleþik hayata geçirmek umuduyla aþký
beni kim anlar ve neyle anlar
bir susku kýyýsýnda zor þiirler yazýyorken
kanlý býçaklardan korunan çýlgýnlýðýyla bozkýrýn
ip nerede kopar
bir mevsimin deðiþmediðinde kopar
düðüm atsan ne çýkar ýrmaklara
hem salt deðil artýk su
ikimizde dalga deðiliz suyu kýrýp göðe bansak
bir martý bir denizi terkediyor
omzumdan akþam akþam yeþiller akýyor karanlýða...
eylül __Ýstanbul__Ünal Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.