biri ýþýklarý söndürdü, karanlýkta býçak attý biri sýrtýma biri denizin bendini yýktý yüzüme biri yýldýzlarý vurdu biri kuþlarý sildi gözlerimden, biri bir ip attý gök kuþaðýna ve biri hayatý söküp gitti sesimden
iþte o zaman aðladýðým dili hiç bir þiirle yazamadým
adýmýn sonunda bir acý var onu içiyorum aðlamýyorum deniz döküldü yüzüme bir uçuruma kanadým susarak cebimde bir intiharýn yaban kimliði yasak olan her yere gidiyorum
þimdi anladýn mý çocuk....
eylül_istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünal YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.