Apansýz oluyor herþey , birden akþam , birden gece , bir gündüzü farkedemiyorum ne hikmetse.
Yüzümden de belli oluyor mudur geçen zaman ? Ya saçlarýmdan ? Hâlâ güneþ deðince sararýyor mudur acaba ? Bilmiyorum. Sen , kapýyý yüzüme çarpýp gittiðinden beridir ben hiç aynaya bakmýyorum nefret ediyorum , nerde karþýma çýksalar tuzla buz ediyorum zaman gibi.
Daha sýk baþým dönüyor , hâlâ doktora gitmiyorum , alakasýz yerlerde karþýma çýkýyorsun , meðersem bayýlýyormuþum . Arada gözlerim dalýyor , bir kýz çocuðu görsem þu yürek denilen lanet olasica var ya ! Öyle bir sýzlýyor ki sanýrsýn , yaþarken cehenneme atmýþlar beni.
Dön ! Ya da öl.. Baþka seçeneðin yok.
Anla , ölüyorum gram gram , ha sensiz kalmýþým ha yüzüme kezzap atýlmýþ hiç bir fark yok , hiçim sensiz herþeyin hiç olduðu kadar hiçim.
Özledim , merhamet kokan insanlar kadar , Anadolum kadar özledim , o kadar.
( özledim : dön demenin Türkçesi. ) Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceriwomen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.