þimdi çýplak ayaklarýnla sýrtýmý ezer gibi kapýyý kapatýp gidiyorsun. çok iyi bir þey yapmýþ gibi de, giderken yüzüme bakýp ’bu Eylül’ün laneti’ deyip düþlerimi, o acayip beyaz renkli deri çantanýn içinde ki fermuarlý bir isyanýn içine ellerinle koyuyorsun. ardý sýra gülüyorsun, ’demek senin aþkýn bu kadar’ demenin gururuyla aðlamaya baþlýyorsun.
benim için mahzuru hiç olmaz sevgilim, aðlamalarýnýn ama sokaða çýktýðýn anda keskin bir býçak gibi, yaþlarýn yanaklarýndan akýp, ulaþacak avuçlarýnýn kentine. ayrýlýða dair uçurumlardan atlamak için iyi eðitilmiþ bir aþk komandosu olamadýðýndan zor olacak ilk baþta. bir kadýnsýn, çok büyük farkýmýz var yumruk yemek için hasretin ringlerinde gittikçe siyahlaþan morluklarýna aynada bakýndýkça keþke hiç sevmeseydim diyecek kadar günaha gireceksin. yalnýzlýðýný çoðaltan sevgim zorla itip kalkacak sevinçlerini, tatmin etmeyecek eðlencelerin iki duble sonrasý baþ dönmelerinde kendini haklý çýkarmak için, tüm suçlarý benim üzerime atýp yüreðinin sýnýrlarýndan yabancý þehirlere çýkma yasaðý koyacaksýn. bu intiharlarýn en kozmik gülüþünü paylaþýrken dostlarýnla, ahbaplarýnla eksikliðimi dibine kadar çekeceksin her nefesinde hücrelerine.
bugüne kadar sana anlatamadýðým o aþkýn en açýk seçik hikayelerini izler gibi kablolu yayýndan gizli ve dikkatli bir þekilde tek baþýma hatýrlaman için tüm metafizik hadiseleri cereyan ettireceðim parmak izlerinin var olup, yaþamak için tutunduðu tüm eþyalarda.
hayal kýrýklýðýn tabiî ki olacak, yoksa ayrýlýðýna ait ihbar sonrasý bir gece gözlerinin adýna sorumlu olay yeri inceleme ekibim aklýna düþüverdiðinde, seviþtiðimiz günleri anýmsayýp, üþür müydün yataðýnýn bir köþesinde? dudaklarýnýn beni öpmekten emekliye çýkartýlýþýný anladýðýn an baþka tenlerde hep ayný muameleyi gördüðünde ve bacaklarýn artýk ayný zevk ile çekilmediðinde kasýklarýna doðru; gitmelerin aslýnda ne kadarda iðrenç ve zelil olduðunu anlayacaksýn!
hýrçýnlýðýn hiçbir vazoyu kýrmamýþ olabilir; buna bir anlam verme zaten, ama ya kýrýp geçtiðin ümit kalelerimde, aðlayan yeni doðmuþ bebeðim; daha göbeði kesilmeden yaþamak adýna ilk aðlayýþý sonrasýnda nasýl cevap verebilirsin ona, nasýl anlatabilirsin; bir gün özlemin artýk dayanýlmayacak kadar çok olduðunda onu gördüðün anda. ’anne’ dediðinde sana, sarýlýp aðlamak istediðinde masmavi gözleriyle nasýl ’oðlum’ diyebilirsin ona bir daha, nasýl?
ama suç bende, inan ki bende sevgilim. lanetlenmek için çokça kaþýdýðýmý biliyorum ayrýlýða ait yaralarý ve çokça denediðimi biliyorum gülüþlerin aslýnda aðlamak kadar güzel olduðunu demenin iyi bir þey olmadýðýný.
sen, ziyafet zamanlarýmýz için kum taþýrken tükenen zamanlarýmýza çoðu zaman çiçek desenli elbisenle sokulurdun ateþ hattýma. çok fazla kýrýldýðým için artýk o anlarý dahi tamir etmiyor sana olan sevgim, sanýrým mazi sorunlar yumaðý pencere kenarýmda bundan sonra ve bundan sonra uykularýmýn içinde tek hap yetmeyecek biliyorum, denedim daha birkaç dakika evvel; sen, bilmem kaç bininci ayrýlýðý kutlarken birkaç kadeh acýyla.
bataklýðýna sahiplendiðim ihtiyaçlarým olduðundan dolayý, ne zaman aklýma gelsen öylece hayalin; ah o hayalin sevgilim... beni hep terk ettiðine dair böyle saçma sapan kabuslar görüyorum. keþke bütün ihanetleri ben yapsaydým da, ben kýrsaydým da kalbini o zaman unutmak kolay olurdu aslýnda, sarsýlmazdý hiçbir yürekdelenin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakkınSesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.