Gönül Yalnızlığına Küsmek

Soðuk bir kýþ günündesin
Ellerin üþümüþ
Lapa lapa yalnýzlýk yaðýyor düþüncelerine
Renk alabildiðine beyaz
Ýç çekiyorsun derin kuytulardan
Heyhat! Diyorsun
Heyhat, ne kadar uzakta kalmýþ yaz

Kocaman bir þömine yanan bir yürek arýyor yüreðin
Ellerin titrek, ellerin ürkek yalnýzlýðýndan
Üþüyorsun, üþüyorsun
Çaresizliðin diz boyu
Donmuþ nehirler gözyaþlarýn içinde
Engeller kuruluyor geçitlere
Takýlýyorsun
Düþüyorsun

Sonra
En umutsuz anýnda belki
Iþýklarýna sardýðý bir yürek getiriyor sana ellerinden tutarak
Gelmez sanýlan bir gün

Erir karlar yürek sýcaklýðýnda
Berrak nehirler akar
Yeþile bürünür dilekler, istekler, beklentiler
Dudaklar kurur
Renkler dans eder gül beyazýnda
Çiçekler yayýlýr gözlere
Eller ýsýnýr kýþýn gelen gönül yazýnda

Hülyalarla karýþýr rüyalar
Bir köprü baþýnda eller buluþur alev alev
Bakýþlar bakýþlara takýlý kalýr
Hasret çekilir bir köþeye
Sýkýlýr, utanýr

Vuslat türküleri sazý alýr eline
Sevdayý çalar, aþký çalar, umudu çalar
Zamana yükselirken beddualar
Geceler hükmüne devam ederken hasretin
Gerçekte yaþanan hülyalarý yaþar rüyalar

Umut yarýna gebe
Aþk güçlü
Ayrýlýksa bebe

Gönül, yalnýzlýðýna küskündür artýk


Sosyal Medyada Paylaşın: