Yorgunum
Sen hiç düþüncelerini vurdun mu
Yalnýzlýðýný koyup yüreðine
Çaresizliðin tam orta yerine
Boyun büküp oturdun mu
Ýsyan edip zamana
Saatleri hiç düne kurdun mu
Koca bir yatakta
Kendinle uyudun mu
Söylesene
Söylesene sen düþünmekten hiç yoruldun mu
Beni sorma sen yine de
Hep kendimi aradým uzak gecelerde
Buldum sandým
Her defasýnda kayboldum
Issýz yollara düþmem çare olmadý
Ýnan kaybolmaktan usandým
Her þafak bir dün buldum
Nasýl beceriyorsam
Hem yarýný hem bu günü unuttum
Yorgunum
Hatýralarýn hamalýyým güzel, çirkin
Hülyalarýma boyarým çoðu zaman
Bazen yaþlýdýr
Bazen gülümser gözlerim
Ayrýlýklar, hasretler inan yük
Vuslatlarý yaþamak bir beyaz gül kokusun da
Hicranlar iðneli fýçý
Ýçinde yaþamak zor kýrýk dökük
Ben düþüncelerimi vurdum her dirilttiðimde
Yalnýzlýðýmý koyup yüreðimde götürdüm adýmlarýmla
Çaresizliðin tam orta yerine yerleþti ayaklarým
Boyun büküp oturdum
Ýsyan ettim zamanýn üç haline
Saatleri hep düne kurdum
Koca bir yatakta bir küçük ben
Kendimle uyudum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.