Herkesin bir planý, herkesin amacý var. Kimi gülüp, eðlenir; sana bol bol acý var. Ne yaptýlar sana ki, böyle kan kusmaktasýn? Ey Türk! Anladým, seni korkutan umacý var.
Her zaman sabret diyen bir sürü alçaðýn var. Oluk oluk kan akar, yine de çok saðýn var. Bu çaðda bu ne haldir? Korkup da pusmaktasýn. Ey Türk! Anladým, senin kesmeyen býçaðýn var.
Gidip denizler aþan, ruhu ele satan var. Karanlýk mahfillerden sana çamur atan var. Aðzýn neden kapalý? De, neden susmaktasýn? Ey Türk! Anladým, sana hançer olup batan var.
Depolarda pas tutmuþ milyonlarca silah var. Ölümü göze alan milletlere felah var. Neden görmezden gelip, görevi asmaktasýn? Ey Türk! Anladým, sana hem beddua, hem ah var.
Sanki seni uyutan, sihirli marazýn var. Herkes ilerliyorken senin ne garazýn var. Neye inat ederek damara basmaktasýn? Ey Türk! Anladým, seni hep uyutan sazýn var.
Korkakça saklanmaya bir sürü bahanen var. Kan içip, kan aðlayan yüz binlerce hanen var. Neden geride durup kendini kasmaktasýn? Ey Türk! Anladým, senin sýrtýna hep binen var.
Bahaneler arama unutulmaz mazin var. Korkaklýðý yok sayan baþlarý dik gazin var. Neden kendi kendinin ipini kesmektesin? Ey Türk! Anladým, seni durduran kof gizin var.
Geçen onca asýrda ne büyük zaferler var. Atalarýn içinde ölmez muzafferler var. Neden gözünü yumup, çaresiz kýsmaktasýn? Ey Türk! Anladým, sana çok yönlü(!) seferler var.
Güneri Yýldýz (Atakent/Ýçel, 04.09.2011)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.