AB-I HAYAT

Zerrelerindeki her dem sükut eyledi

Siyah firakýn perde ardýný seyretti


Çakýlý kaldý semada yaþlý gözleri

bir kuþ havalanmýþtý ruhunda lâl dili




Kanatlarý yorgundu delice uçmaya

Buhar olup da yükselmek istedi arþa


Ne ölmek elzemdi, ne de yaþamak âhla

Baþa dönmek zordu sondaki çýkmazlarda




Güzel olan ne varsa ondaydý aþk ile

Tüm hücreleri baðýrdý dönüp hû diye


Hüzünler,yalnýzlýklar sönmüþtü içinde

Ab-ý hayat içti sanki aþk çeþmesinde







Gülþen Mavi



Sosyal Medyada Paylaşın: