ELÂ GÖZLÜ CEYLANIM

Can oldun, cânan oldun, daha ilk gördüðüm an
Aklý baþýmdan aldýn, elâ gözlü ceylaným.
Nasýlsa birden bire, o sevecen tavrýnla
Irakken yakýn oldun, elâ gözlü ceylaným.

Rütbe nemize gerek, bâzý þeyler erlikte
Fýrsat kolla, çabala, güzel þeyler dirlikte
Ýkinci baharýnda, gönlün ile birlikte
Rûhuma birden daldýn, elâ gözlü ceylaným.

Dâveti alýr almaz, mesajýmý týkladýn
Elinde deðil ki bu, beni derhâl ekledin
Ve bir gün gelir diye, sen yolumu bekledin
Sonunda beni buldun, elâ gözlü ceylaným.

Hayran oldum ben senin, o nazik dillerine
Allah nasip eylese, sarýlsam bellerine
Ne de güzel eyledin, saçýnýn tellerine
Itýr kokusu çaldýn, elâ gözlü ceylaným.

Kulaðým çýnlar oldu, yoksa o yâr andý mý?
Ben seni dünden sevdim, yeniledim and’ý mý?
Leylâ mýsýn, Þiirin mi; Mihriban mý, Döndü mü?
Beni çöllere saldýn, elâ gözlü ceylaným...

Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: