su sesinden aklý çýkan tarla kuþlarýnýn gece rüzgarlarýnýn samana verdiði ürperti ile büyüyen alevleri görünce gözleri denizi hayal etmeleri gibidir seni düþünmelerim ense kökümde hep bir mermi ürpertisi çoðul ýslýklý ve kör sanki ölecekmiþim de ölememiþim gibi yataðýn bir ucunda tavana dikmiþim gözlerimi bu yalnýzlýk kalasýnda berduþ dilleri ömrümün rahvan giden atlarýn zamansýzlýk iklimidir ki suskunluðumu göðsüne vura vura göz yaþlarýmý kendine aþýk eden duvarlarýnda bir yýðýn yeþili özleme kaçmýþ beyhude sarmaþýklarla sarýlý güller varken uzak illerde dolu dizgin koþan taylarýn yelelerine bakýp yaþamayý özlemek niye ölsek ya þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.