Yalnız Kalp
Gamlý sazýmýn goncalý name kokan teline
Vuruyor her gece sefa yüreðim.
Urbamý alýp çýkýyorum yoktan bir serseri
Kösmüþ deyimler üzerimde yýðýn.
Ülkesiz þehirler içinde yaþlandý bu ben!
Can yastýðým yok, Gönül yorganým sürgün.
Hangi daraðacýnda asýlý zavallý ümitlerim?
Ýçimde bir yerde kaybolmuþ Bu Yalnýz Kalp.
Gül aðlýyor çehreme öykümün hüznü için.
Özneler terkedilmiþ önümde þaþkýn!
Hasreti tutamýyorum ellerim mahcup.
Kucaklamadým aþký kollarým kýrýk, gönlüm yanýk…
Kaç bahardýr sýrtýný dönmüþ bana yýllar?
Benden habersiz ceylan vadisinden üstüme siner.
Daðýlmýþ damarlarýmda kaybolmuþ Bu Yalnýz Kalp.
Yaralý tezenemi vururum sazýmýn teline.
Masum bir gönül aðlar esir düþlerimde.
Soðuk çöllerin türküleri üþüþürken ruhuma
Kim duyar aðlayan bedenimin gözyaþlarýný?
Bu kadar uzakken gülen gündüzler bana.
Sargýn sesler için ölüyorum gün gün.
Annem biliyor mudur kanýma kök salmýþ özlemleri?
Mavi aþklarda kaybolmuþ Bu Yalnýz Kalp.
Köhne yalnýzlýðýma sarýlýp uyurum.
Katil dertlerim baþucumda tesellim.
Sýladan dönmüþ bir düþ koynumda yatar.
Güneþi doðmayacak gecenin seyrinde.
Þimdi öteki ben viranemin kapýsýnda dolanýr.
Þakaklarýmda yatan gelinciklerim savunmasýz.
Zamansýz yaprak dökmüþ kaþýmýn baharý.
Merhamet diyarýnda kaybolmuþ Bu Yalnýz Kalp.
Göðe adýmlarla yükselirken feryadým
Hücrelerimi yakan inatçý tarih kâfi
Bulutlardan umut saðdým dostlarýma.
Yolunu þaþýrmýþ tokatlar vurdu kalbimi.
Denizimin ortasýnda taht kurdu ýrak.
Ansýzýn penceresini açan güneþime inat…
Bir yabancý gibi durur karþýmda her an
Sazýmýn sesinde kaybolmuþ Bu Yalnýz Kalp.
Baþýmý alýp giderim mezarsýz bir dünyaya.
Muhalif zaman ürkek savaþ meydanlarýnda.
Silahlarým bir kitap bir saz dikilmiþ cihanda.
Kardelenlerden duvar ördüm meçhul geleceðe.
Bir gün maviden bir güneþ doðacak gönlüme.
Þiir ordularým galip gelecektir Bu Yalnýz Kalbe.
Atra Gönül Aslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.