taþ yerinde aðýr, aþk yürek de; yaþ göz de; ölüm kabir de...
uzaðý görmeyen aþk yangýnlarýnda aranýyor bir suçlu þehrinde,
rivayetler gölgesinde tek seviþmelik ömrüyle bir pervane,
çantaný açýp, eline aldýðýnda kendini görecek kadar sen!
öyle mutlusun yanýmda, öyle de güzel;
oysa hiçbir aþk mutlu etmiyormuþ sevenleri
aþk kapanýrsa yüreðin içinde evliyalar gibi.
sonbahar suçsuz bir þüpheli kollarýmda,
bileklerimi kanatan zaman sarnýcýndan,
kopartýrken akustik bir besteyi tane tane;
her yerde ayný mahmur þikayet doðuyor.
krizantem çiçekleri huzurevlerine misafir
güller ve menekþeler demirbaþ aþk;
sen de kalan bir umuduma dair kurumuþ orkide misali.
sýzým sýzým sýzlatan bir bozuk musluk gibi gözlerimiz,
ne zaman aklýmýza gelse uzun ayrýlýklarýmýz;
yasak olmuyor çocuk olmak yeniden
ve baþlýyor þýmarýk yalnýzlýk;
çýðlýðýnda tatlý bir niyaz oluyor bu aþk, artýk!
masumuz, hem de emekli bir anne kadar sönük gururumuz
hasret þakaklarýmýzda dayalý bir rus tabancasý
ve revolverin son çekiþi kadar acý yaþamak adýna!
göðsü sarkmýþ bir kadýnýn soðuk nefesi kadar korku
apartman bodrumlarýnda saklanan turþular kadar da uykulu.
gece gece þimdi ellerinin arasýnda ne arýyor diyesin var diye
kurumuþ dudaklarýmdan bir mucize ayrýntý olan ýslak öpüþlerim.
deli olduðumu bilemeyecek kadar akýllý mýsýn ki hala sevgilinim
yeþilinin arzusuna katlanamayacak tek hücreli bölünmelerimizde
hep tek hece yaþanan bir yürek destaný; ’aþk’ýmýz kadar.
anladým, aþaðý yukarý ayný manzarayý seyrediyor gözlerimiz
çünkü ayný yeryüzünde sadece farklý kýtalardayýz.
mesela sen þimdi kral penguenlere gülüyorsun
ama telafisiz gecikmelerdesin.
ben, kumandalý arabasýna
pil almak için para biriktiren
hususi bir bencillik arasýnda eski bir filmin reklamlarýnda
gazoz kapaðýný kaybetmiþ bir çocuk kadar üzgünüm.
sözlerimin dipçiðinde aþk kervanýnda her aný leyle dönen gün
ve deliþmenlik; nadasa çekilmiþ vuslatlarýn baðrýnda
ustasý demirden tasarruf ederken, yýkacak binayý;
yüreðin bunu hiç bilmiyor zýmbalý yeminlerinde.
çocuklarýn þýmarýklýðý siyah beyaz bir maskotluk ne de olsa,
burnumdan çýkan sümüklerin artýk televizyon arkasýnda deðil;
tanýdýk avuçlarým, alýþkýn çilelerimle ýslanmak için gömleðim.
sað bacaðýmý enseme deðdirebiliyorum, biliyor musun?
kürdan kollarým bile var ölü bir asker gibi,
korunmasýný bile biliyorum rüyamdaki karabasanlardan.
sigaramýn dumaný gibi dönerken çokluðunda melekler,
panik yavþaklýðýnda bir sürü çoban kullanýyor sevgimi,
iyi ve kötü kadar;
aklýmda mahpusluðun feri kaçmýþ titrek mumlarý,
aldatma katsayýsý düþük yüreðimde ayný öksüzlük;
yoksun...
hep ayný densiz baðýrmalarým, affedin komþular!
çok özledim mi, dayanamýyor gözlerim akrebin aðýr adýmlarýma,
agresif oluyorum abi suç mu yani?
bir sonbahar daha tüketip dudaklarýmýn arasýnda,
yazlarýn laçka terlerini siliyorum ödenecek bedellerimden.
belim aðrýyor,
ulaþýlacak bir nokta koymamýþ komutan þans;
damarlarýmda týkanýyor nedense her saniye bir daha!
muamma bir dinginliðin keyfi uygulamasý rötar yapacakmýþ,
caným bu filmi izlemiþ miydin?
adam kadýný, kadýn adamý; ayrýlýk da ikisini çok seviyor,
ah caným, bize ne kadar da çok benziyor!