Sokak kedilerinin de kendi aralarýnda yazýlý olmayan kurallarý vardýr,
Her zaman kapýnýn önünde bekleyen kediyle yavrusu da bunlardandýr,
Onlarýn mamasýný, suyunu hep veriyorum; zaten kendilerinin biliyorlar,
Ben daha dýþarý çýkýp yere dökmeden aðýzlarýný þapýrdatýp duruyorlar…
Üstelik mamalarýnýn yanýna baþka kedilerin yanaþmasý mümkün deðil,
Pençe patide hazýr, sadece hafifçe yukarý kaldýrmak gerekir, zor deðil,
Hakka girmek gibi bir huylarý da yok kedilerin, yanýna yaklaþmýyorlar,
Onlarýn yemesi için baþka yere mama döktüðümde emin olamýyorlar…
Ben de baþlarýnýn arkasýndan yakalayýp götürüyorum mamanýn yanýna,
Yine de emin olamýyorlar onlar için özel bir ikram bulunmuþ olacaðýma,
Israrcý olduðumda anlýyorlar, ufaktan lütfetmeye baþlýyorlar ve sonra,
Bir kenarýyla öðütüyorlar, fareleri kolayca yakalayan o güzel aðýzlarýyla…
Sokakta gördüðüm kedilerin hepsine ayrý ayrý mamalarý döktüm ve sonra,
Evime dönüp geldim, þiir yazmaya baþladým bu akþamüzeri dar zamanda,
Dar zaman tehlikelidir ama kedileri dýþarýda býraktým, cinler de oradadýr,
Þeytaný ise hiç sormayýn, anladýðým kadarýyla son zamanlarda uzaydadýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.