Havasýnda nefesim Sokaklarýnda ayak sesim yok Yüzü firari þehirlerin, Gecelerindeyim… Sakýn sahralara düþme! Seni Yaðmurlarda seveceðim.
Ki, baharýn son kokusu inerken topraða Ne garip deðil mi? Aynanýn bir yüzü hep, Lâ… Beyaz mürekkep damlýyor sonra Siyah kâðýda…
Suskularýn çýðlýðý yýrtýlýrken sayfa sayfa, Harfler lâ, kelimeler… lâ, Bir duyan var oysa, bir gören…süveyda Güller, Kül kokuyor, ateþin kucaðýnda, Lâ…
Hayret ki, ellerim uzak þimdi bana, Gözlerimin otaðý kurulmamýþ daha Ve Suskun sesler dolaþýyorken kulaðýmda Bir seven var süveyda… Bir seven Lâ…
Ne ki, Gecelerin avazý hep kara, Gidelim, Beyaz güvercinler konuyor gerdanýma Birazdan, kýrmýzý düþecek topraða, ardýndan sarý ve lila… Bir ses çalkalanacak dört nala, bir ses, Ve, Hayret perdesi çekilirken duvara
Aþk , Aþk dile gelecek… süveyda Ýllâ… Ýllâ Mevlâ.
Nurcan Yalçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
durunur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.