Bizim kuþak bir âlem, sözü ters-yüz ederler;
Yahþiden yaman anlar, apaþa "civan" derler...
Teþbihin yanlýþýndan eðretileme yollu,
Katrandan kel alaka, sedire "divan" derler...
Belaya bulaþmaktan ite dalaþmaktansa
Çalýyý dolaþana "pes-dil pehlivan" derler...
Ekin korucusunun bu mýsrada iþi ne?!
Sözlükten uyak arar, "O bir deþtivan" derler...
Buluttan nem silsile kuðuluðu dert etmez,
"Madem ördek deðiliz, gel sen de kývan" derler...
Eþrefi mahlûkatýn irfanýndan dem vursan,
Arife tarif bulur, "düþünen hayvan" derler...
Deryaya dökülende tuzlanýr, içilmez su;
Damýtýp saflaþtýrsan "tadý yas-yavan" derler...
Sanatlý tevillere fýr-ansýz kalýr çoðu,
Yalýn, dobra söylersin, "bu da pek avam" derler...
Yaptýklarý hýr-gürün harbi mahlasý barýþ,
Leyleðe saçma sýkar, “laklaða devam” derler…
Sorsan hepsi demokrat, inmekten binmek murat,
“Halk güç tapýnaðýna bir tahtýrevan” derler…
“Oðlana pek yaraþýr devlet kapý kulluðu”,
Memura kýz verirken “baþýndan savan” derler…
Yalama sorunlara çözüm üretmeye gör!
"Donkiþot’tan el almýþ, uzman yel-kovan" derler!
Gündem daðdaðasýnýn suyuna tokmak olup
Dibekte top döversin, "gümledi havan" derler...
Aymazlýk baldan tatlý... Hayat mý? Zaten rüya;
Yataðan telkinlerle "hipnoza devam" derler...
Kelamý kýt aðdadan piþmaniye tel atmaz;
Okura kusur bulur, "þerbet kýl kývam" derler...
Havuç emenlerine tavþaný dadandýrýr,
Tilkiye kaç, tazýya "iþte kaltaban" derler...
Övgülerinde gizli yergi tutkallarýyla
Vay-be’yini ökseler, “uçtu dal-tavan" derler...
Lafýný balla keser, arýdan korkarlar da,
Ýðneyle kuyu kazsan "tamtakýr kovan" derler...
Kümesteki kazlara vergisiz algý sunup,
Geyik cýlgasý tozsa "düþtü bir kervan" derler...
Aslýnda niyetleri topal eþþek þakasý;
Önünde gerdan kýrýp "can sana kurban" derler...
Bilge kaval çalarmýþ, ney üflermiþ kime ne?.!
Belki bir gün ayýkýr, " O bize çoban" derler...