yokluğun

Sen, sen, sen yoksun…
Ellerimi göðüsüm’ e bastýrýp seni yokluyorum
Kalbim hýzla çarpýp yokluðun daha da derinleþiyor
Sen yoksun

Komþunun oðlu ha bire sýrýtýyor bana bakýp,
Haylazýn alaycý bakýþlarýna,
Hani hak vermiyor deðilim
Bir tuhaf ada olmuþum sen yoksun
Dilerim bu acý onunda kalbine oturmaz


Dün gece ýþýklarý söndürüp ay ile hüzünlendim
Balkonda

Birden gözlerimden akan sen
Yüreðimde kopup naðmelendin
Yanýk bir türkü bizim daðlarýmýzdan
Eteklerinde çiçekler, kelebekler, kuþlar
Uyudum seninle uyandýðýmda sen yoksun

Biliyor musun sokaklarý dolaþýyorum
Ayaklarým bedenimi taþýyamayana kadar
Seni arýyorum
Kahverengi saçlarýnýn arasýnda
Sarý dalgalar olan birini gördüm mü?
Kalbimin atýþlarý hýzlanýyor
Ve yüzünü dönünce bana içim sarsýyor
Herkes ne çok sensin
Sen yoksun

Baþým sýzlýyor dünya bana dar geliyor
Gülüþün takýlýyor hayatýma anlam buluyor
Belki binlerce defa senden sonra o parklarý dolaþtým
Her bucaðýnda seni aradým sordum aðaca kuþa
Benzerlerine hayran oldum
Yabancý gülüþlerdi beni oyalayan
Kanadý içim içime yoktu tesseli verecek tek bir cümle
Artýk biliyorum sen yoksun
Olmayacaksýn
Ah bu umutlar deðil midir insaný yaþatan
Bende sýðýndým cýlýz avuntulara
Bazen dalýp giderim gözlerine
Gözlerin yok
Beton zemine çarpar gibi düþerim
Hak etmeden çarpýlan okkalý bir tokat gibi sancýlanýrým
Sen yoksun
Biliyorum yaþamým anlamýný yitirecek ama kabullenmelim
Kahreden yalnýzlýðýma alýþmalýyým
Sen aðrýma gidiyor sen boðazýma düðüm, düðüm oluyor artýk yoksun….



Sosyal Medyada Paylaşın: