Tüm Renkler Hüzün Şimdi...
Gökyüzünün rengi kayboldu senden sonra
mavisi yok,
beyaz yok...
mekana yansýyor bir dem fýrça
darbesi grimsi bir hüzün...
Ufuk tüm kýzýllýðýyla üzerime çöküyor
özledim...
ve de korkuyorum
ki tüm kýzýllar hayallerimi baltalayacak sanki...
Ötelerden yüreðime hasret hücum ediyor
neredeyse fýþkýracak kalbim
sitemler var
hayata,kadere,
en çokta kendime
fark eder mi?
nafile sitem neye yarar?
Düþünme...
Zaman yaramaz bir çocuk
bir o kadar da hýzlý
hesap vermiyor kimseye
ömür bitiyor ellerimde solan gençliðimle
çaresizim...
/Ve kaçýncý ömürdür yokluðun?
kaçýncý vuruþun onikiye?
sayamadým...
kuytularda bulanýyorum ben,
en kuytusunda hayatýn sensizliðe.../
Üzülme...
Bir ses var düþlerimde,
bir týlsým
neredeyse koparýp alacak beni benden...
biliyorum...
Merak içerisinde ruhum her zerresince
sevgili!
oralara da yaðýyor mu hüzün?
sen de ýslanýyor musun benim gibi?
kandýrýyor mu seni de ebemkuþaðý?
en pembesiyle?
Söyle...
Ben nereye baksam
yine,her yerde sen varsýn...
hala sen...
ben sana adandým sevgili
yalan deðil
bak...
yine hayalimde,en tatlý haliyle,
sýcacýk rengin...
Yenilme...
...Bu hüznü ikimize pay etsek eksikti
tek baþýna sana çok.
üzülme...
bana hakkýn geçmedi sevgilim....
Kayseri,09.07.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.