Bak! canýmý acýttýlar, artýk iþitilmiyorum bile, Bak! kalbim nasýl akýyor; her günden geceye Geceden gündüze Denizler bile taþtý okyanus oldu...
Ve bir gün OKYANUSLAR DA BÝTER BU MASAL.... Mutluluklar yine rengini deðiþtirecek bilirim.. Ama bu sefer,, BEn olmadan ... SEn olmadan... YANÝ BÝZ OLMADAN... KALBÝMÝN HÜZÜNLÜ TÜRKÜSÜNE.... 23.06.2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
SIBEL KARAOSMANOGLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.