Dilekler hiç bitmez kalbin. Her þeye raðmen ayakta olmak, Sarsýlmýþ kalbimin gözleri; Aþk’ý kaybetti... Bak!! aðlýyor.. Hemde nefessiz kalacak kadar aþký yitirdi içinde Ve titrek ellerimin, Sel olmuþ gözlerimin Hala yaþamý seyrettiðini görüyor bu bedeni yaratan Ve ölmüþler diyarýndaki sesler....
Bak!! ellerim titriyor, Gönlümdeki bu erimiþ sevda, Eritti ruhumun derinliklerinde gezinen Aþk tanýmý olan kalbimi..
Ve Aþk tanýmý bundan sonrasýnda Sevda duraðýna uðramaz artýk, Ne beden kaldý Ne kelimeler...
Aþk kelimelerle baþlamýþtý VE aþk kelimeleriyle bitiriyor; Ruhumun sendeki mutluluklarýný..
Ve geriye kalan ; O sesler, o gözler fotoðraftaki anýlar VE gönlümde býraktýðýn kelimeler...
Sýnýrsýz olan milyonlarca kelimeler...
Neyseki yaþam kelimelerim HEp kalbimin sesiyle
Neyseki yaþam; Kalbimde BÝTMEYEN BÝR SENFONÝ... Sosyal Medyada Paylaşın:
SIBEL KARAOSMANOGLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.