Huzursuz uyanýþlarýn henüz baþýndayým. Kýrýklarým çogaldý, sýrlarým arttý.
Kendimi ele verdim buna raðmen. El altýndayým. Upuzun kuyrukta sýradayým,
Çamuru hissediyorum ve kirli beyazý.
Güneþte almýyorum zaten.. Kýrýþýklarým çoðalmalý, kýrýklarýmda. Büyüttüðüm örtmeli üstümü. Sahte olmalý diþlerim ve bir bardak suda beklemeli. Ölmeliyim ama yaþlanmalýyým önce !
Ya günahsýz ölmeli yada hayata doðmamalý . Yerçekimsiz, havada kalmalý yalanlar gibi.
Süresiz sýký sevmeli, bedeni sarmalý, kontrolsüz güvenmeli ve kirletmemeli bedeni.
Hayatýn parmak ucunda soðuðu hissediyorum. Tabandayým, yüküm aðýr ama caným içerde, çýkmadý henüz. Nefes alýyorum da vermeye kýyamýyorum...
Halsiz yürüyüþteyim. Sýkkýn, rahatsýz., Tuttuðum etin gözleri kan. Ýþtahým yok. Seni seviyorum ama nasýl seviceðimi bilmiyorum.
Gözüm akýyor, rüyam ýslak. Toprak kokuyor, bense nefes almýyorum.
Oysa kalbime þimþek çakýyor, Sen yagýyorsun içime .
Açmadým þemsiyemi... Islanýp hasta olmak istiyorum sana..
Sulu kar, içim buz ve aþk henüz kýrmýzý ýþýkta.
Yoksun ne zamandan beri... Aslýnda varsýn da ,bana yoksun.