Ýlk defa odamda dumanla birlikte efkar vardý. Ne hayalin ne gözlerin ne de ruhun vardý... Denizin kýyýsýnda dalgalarýn sessizliðinde gözlerinin parlayýþý... Ayrýlamadýðým tek þeyse seni unutamadýðým, bir tek ondan ayrýlamadým... Seni düþündükçe yüzümdeki kan bembeyaz oluyor, yüzümü avuçlarýmýn arasýna alýyorum, sadece baktýðým noktayý görüyorum, Göz bebeklerimin sevdasý.
Yürürken sol tarafa çöküyorum, ne yaparsam yapayým içimden atamayacaðýmý biliyorum. Benim de küçük korkularým var iþte... Gündüzleri bulutlarým, geceleri gölgemle geçicek artýk. Topraktansa hiç korkmuyorum... Çiçeði sen kokuyorsun, mektuplarýn kefenim.
Sen rüyalarým kadar temiz, çiçek yüzlüm yaþamýnda ben olduðum sürece karanlýk renklerin olucak... Þimdi seni renklerine emanet ediyorum... Düzensiz hayatýmda seninde düzenini bozamam... Karanlýðý alýp ben gidiyorum.. Seni sadece yalnýzlýðama anlatýcam... Aradýðým zaman uzaklara sorucam, rüzgarlar kokunu getiricek... Sesini yapraklarda duyucam, gözlerin ay, saçlarýn yýldýzlar, hayalin tutkum olucak.
Yýldýzlarým yerlerinde masmavi titreþiyorlar,sanki yaklaþmak istiyorlar... Bu nasýl ayrýlýk diyeceksin, gaddar, taþ yüreklisin diyeceksin... Acýmasýz, düþüncesiz diyeceksin, sevmediðimi düþünüceksin... Bunlarý sana zaman yalanlayacak, o zaman anlýyacaksýn. Ben senden koparken gücüne inanýyorum. Pýnarlarýndan tek bir göz yaþý gelmeyecek, gelecekse eðer... Öldüðüm de de severim seni.
Benimde gel gitlerimde oluyor ama yorulan ben deðildim, ben de ki seni yordum, buna daha fazla dayanamazdým... Bu açýlan kapýyý artýk kapatýyorum, senden sonra bir daha açamam, kilidi yüreðimde...
Sanki parça parça þiþelerin içinde denizde daðýlýyorum... Yüreðimin acýsýna artýk dayanamýyorum. Ayrýlýk küçük kuþlarýn kanatlarýyla döndü... Tarih hiç önemli deðil, baþladýðý günde bitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavi TuTKuLaR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.